رضا شعبانی، متولد سال ۱۳۱۷ خورشیدی را باید برجستهترین متخصص تاریخ ایران در روزگار افشاریه دانست. او دکترای تاریخ را از دانشگاه سوربن پاریس دریافت داشت و سپس به مدت پنج سال در دانشگاه کمبریج انگلستان به تدریس تاریخ سرگرم شد. از مشاغل علمی او، افزون بر ۲۴ چهار سال تدریس در دانشگاههای کشور، میتوان به مدیریت گروه تاریخ دانشگاههای علوم و تحقیقات و دانشگاه شهید بهشتی و نیز گروه تاریخ مرکز نحقیقات فارسی ایران و پاکستان، در اسلام آباد، اشاره کرد.
دکتر شعبانی در سالیان پُربار زندگی، موفق به نگارش بیش از ۲۰۰ مقاله به زبانهای فارسی، فرانسوی و انگلیسی و تالیف بیش از ۲۰ عنوان کتاب شده است. اغلب آثار دانشورانه او متمرکز بر تاریخ افشاریه است. تالیفات دکتر شعبانی را میتوان به پنج دسته تقسیم کرد: تصحیح متون، پژوهشهای تاریخی درباره سلسلههای افشاریه و زندیه، تاریخ ایران باستان و تاریخ عمومی ایران، تکنگاریها و مجموعه مقالات و موضوعات پراکنده.